ارزش گذاری بیش از حد سهام به مفهوم بالاتر بودن قیمت بازار سهام نسبت به ارزش ذاتی آن است. ادبیات موجود نشان می دهد که مدیران شرکت هایی که سهام آنها بیش از حد ارزش گذاری شده برای حفظ این موقعیت، به مدیریت سود واقعی روی می آورند. لذا در این پژوهش، تاثیر ارزش گذاری بیش از حد سهام بر مدیریت سود واقعی بررسی شده است. برای انجام این پژوهش، نمونه ای متشکل از 80 شرکت در طی دوره زمانی 1391-1383 بررسی شد. معیارهای مدیریت سود واقعی شامل جریان های نقدی عملیاتی غیرعادی، هزینه تولید غیرعادی و هزینه های اختیاری غیرعادی است. علاوه بر این، نسبت قیمت بازار به ارزش ذاتی سهام به عنوان معیار ارزش گذاری بیش از حد سهام در نظر گرفته شده است. برای بررسی تاثیر ارزش گذاری بیش از حد بر مدیریت سود واقعی از تحلیل رگرسیون چند متغیره به روش داده های ترکیبی استفاده شده است. نتایج بررسی ها نشان داد که ارزش گذاری بیش از حد سهام بر جریان های نقد عملیاتی غیرعادی، هزینه اختیاری غیرعادی و هزینه تولید غیرعادی به عنوان معیارهای مدیریت سود واقعی تاثیر معنادار دارد. به عبارت دیگر از این نتایج می توان استنباط کرد که شرکت هایی با ارزش گذاری بیش از حد، تمایل زیادی برای استمرار این موقعیت از طریق مدیریت سود واقعی دارند.

هدف این پژوهش بررسی تاثیر اطمینان بیش از حد مدیریتی بر ارزش شرکت است. معیار ارزش شرکت بازده تعدیل شده بر اساس ریسک و نوسان بازده است. برای اندازه گیری اطمینان بیش از حد مدیریتی از دو معیار نسبت مخارج سرمایه ای ومازاد سرمایه گذاری استفاده شده است. در این راستا داده های 90 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازده زمانی 1388 الی 1394 آزمون شد. برای آزمون فرضیه های پژوهش از مدل رگرسیونی چند متغیره به روش داده های ترکیبی استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان می دهد که اثراطمینان بیش از حد مدیریتی بر بازده تعدیل شده بر اساس ریسک مثبت و معنی دار است. همچنین نتایج موید آن است که اطمینان بیش از حد مدیریتی بر نوسان بازده با استفاده از معیار نسبت مخارج سرمایه ای از لحاظ آماری تاثیر معناداری ندارد ولی با استفاده از معیار مازاد سرمایه گذاری مثبت و معنی دار است.

این پژوهش در پی بررسی تاثیر بیش اطمینانی مدیران(بر اساس دو معیار سرمایه­ گذاری بیشتر از رشد فروش و پیش­ بینی جانبدارانه سود) بر ارزش­ آفرینی(بر اساس معیارهای مختلف بازده سهام شامل؛ بازده نگهداشت سهام، بازده خاص و بازده غیرعادی) و ریسک بازدهی سهام شرکت­ های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده است. به طور کلی استفاده از یک نمونه از شرکت­ های بورس اوراق بهادار در فاصله سال­ های 1386 الی 1395 بیانگر این نتیجه بوده است که تفاوت معناداری بین بازده سهام شرکت­ های دارای مدیران بیش اطمینان و شرکت­ های فاقد این نوع از مدیران وجود نداشته است. همچنین تفاوت معناداری بین بازده سهام شرکت­ های نوآورانه دارای اطمینان بیش از حد مدیریت و دیگر شرکت­ ها وجود نداشته است. نتایج بدست آمده نشان می­ دهد که وجود اطمینان بیش از حد مدیریت تاثیری منفی و معنادار بر ریسک بازدهی سهام داشته و با وجود اطمینان بیش از حد مدیریت (بر اساس هر دو معیار بررسی شده) ریسک بازده سهام کاهش معنادار یافته است. دیگر نتایج نشان می­ دهد که وضعیت شرکت­ های نوآورانه دارای اطمینان بیش از حد مدیریت نتوانسته است تاثیرگذاری معناداری بر ریسک بازده سهام داشته باشد و تفاوت معناداری بین ریسک بازده سهام شرکت­ های نوآورانه دارای اطمینان بیش از حد مدیریت و دیگر شرکت­ ها وجود ندارد.

این پژوهش، به مطالعه رابطه بین کیفیت اطلاعات حسابداری، سرمایه گذاری بیش از حد و جریان نقد آزاد، در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بین سال های 1380 تا پایان 1389 می پردازد. مبانی نظری این پژوهش مبتنی بر نظریه نمایندگی و نظریه اقتصاد اطلاعات است و ریشه در مسائلی چون تضاد منافع و عدم تقارن اطلاعاتی دارد. مساله اصلی مربوط به نوعی از عدم کفایت سرمایه گذاری، تحت عنوان سرمایه گذاری بیش از حد است که از طریق جریان نقد آزاد به وجود می آید. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که هر چه کیفیت اطلاعات حسابداری شرکت ها بالاتر باشد، مساله سرمایه گذاری بیش از حد، کم تر به وجود می آید و این رابطه در شرکت هایی با جریان های نقد آزاد بالا بیش تر رخ می دهد و تاثیر کاهش سرمایه گذاری بیش از حد از طریق کیفیت اطلاعات حسابداری در این شرکت ها به مراتب بیش تر است.

انگیزه اصلی این پژوهش بررسی تأثیر کیفیت حسابرسی بر ارزش گذاری سهام در عرضه های عمومی اولیه می باشد. در این پژوهش ارزش گذاری زیر قیمت به عنوان متغیر وابسته و اندازه ی مؤسسه ی حسابرسی و دوره ی تصدی حسابرس (معیارهای کیفیت حسابرسی) به عنوان متغیر مستقل در نظر گرفته شده اند. این پژوهش به بررسی این موضوع می پردازد که آیا می توان گفت در شرکت هایی که از کیفیت حسابرسی بالاتری برخوردار بوده، ارزش گذاری زیر قیمت در آن ها در هنگام عرضه ی عمومی اولیه کمتر می باشد؟ نتایج آماری حاصل از تجزیه وتحلیل داده های وابسته به 102 شرکت که در طی سال های 1380 تا 1390 اقدام به عرضه ی عمومی اولیه سهام در بورس اوراق بهادار تهران نموده، مبین ارتباط معکوس (منفی) معنادار میان ارزش گذاری زیر قیمت و معیارهای کیفیت حسابرسی (اندازه ی مؤسسه حسابرسی، دوره ی تصدی حسابرس) در شرکت های مورد بررسی در سطح اطمینان 95% می باشد. نتایج این تحلیل نشان می دهد که در شرکت هایی که دارای کیفیت بالای حسابرسی بوده اند، میزان ارزش گذاری زیر قیمت به طور معناداری کمتر از سایر شرکت ها بوده است.

این پژوهش به بررسی رابطه ی بین حاشیه ی ارزش نگهداشت وجه نقد، سرمایه گذاری بیش از حد و حاکمیت شرکتی شرکت-ها در بازار سرمایه (بورس اوراق بهادار تهران) پرداخته است. هدف این پژوهش ارزیابی این موضوع است که آیا وجه نقد نگهداری شده برای شرکت های با سرمایه گذاری بیش از حد و کمتر از حد نیاز، ارزش آفرینی متفاوتی دارد و حاکمیت شرکتی می تواند بر این ارزش آفرینی نقش تعدیل کننده داشته باشد؟ نتایج این تحقیق می تواند در خصوص سیاست وجه نقد نگهداری شده در ایجاد ارزش، اطلاعاتی در اختیار سرمایه گذاران قرار دهد. در این پژوهش با جمع آوری داده های مالی 162 شرکت در بازه ی زمانی 1388 تا 1394 و با آزمون فرضیه های پژوهش از طریق نرم افزار R، مشخص شد حاشیه ی ارزش وجه نقد نگهداری شده در شرکت هایی با سرمایه گذاری بیش از حد، نسبت به شرکت هایی با سرمایه گذاری کمتر از حد، تفاوتی ندارد. ضمن آن که در سطح شرکت های با سرمایه گذاری بیش از حد، بین حاشیه ی ارزش وجه نقد نگهداری شده و سرمایه گذاری بیش از حد، رابطه ی معکوس و معناداری وجود دارد؛ به طوری که این ارتباط از طریق سرمایه گذاران نهادی تعدیل می شود، ولی استقلال هیئت مدیره و شهرت حسابرسی تأثیری بر آن ندارند.

هدف این پژوهش، بررسی تاثیر اعتماد به نفس بیش از حد مدیریت بر رابطه بین اهرم مالی و بیش سرمایه گذاری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1392 تا 1398 بود. بدین منظور داده های 99 شرکت تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. این پژوهش از نوع کاربردی است که به توصیف همبستگی بین متغیرهای مورد مطالعه می پردازد. برای آزمون فرضیه های پژوهش، مدل های رگرسیون بر مبنای پانل برآورد شدند. نتایج آزمون فرضیه های پژوهش نشان می دهد که رابطه معناداری بین اهرم مالی و بیش سرمایه گذاری وجود ندارد. همچنین نتایج نشان داد که بین اعتماد به نفس بیش از حد مدیریت و بیش سرمایه گذاری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. اما نتایج نشان داد که اعتماد به نفس بیش از حد مدیریت بر رابطه بین اهرم مالی و بیش سرمایه گذاری تاثیر معناداری ندارد.

این تحقیق به بررسی تاثیر رشد سرمایه گذاری بر رابطه بین ارزش بازار سهام و متغیرهای حسابداری می پردازد. هدف اصلی این تحقیق، بررسی کاملتر روابط بین داده های حسابداری و ارزش بازار سهام شرکت ها است. به طور مشخص، این تحقیق، به این مساله می پردازد که سرمایه گذاری های قبلی شرکت ها و رشد مورد انتظار سرمایه گذاری چه تغییری در نحوه اثرگذاری داده های حسابداری بر ارزش سهام شرکت ها ایجاد می کند. نتایج این تحقیق نشان می دهد رابطه بین ارزش سهام و سود، و نیز ارزش سهام و ارزش دفتری، چگونه از رشد سرمایه گذاری تاثیر می پذیرد و به این ترتیب، شناخت بهتری از عوامل تعیین کننده نسبت هایی نظیر قیمت به سود و قیمت به ارزش دفتری به دست می دهد. به همین منظور، داده های مربوط به شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای بازه زمانی 1374 الی 1389 و به صورت الگوی داده های مقطعی مورد پردازش قرار گرفت. با استفاده از مبنای نظری ژانگ (2000)، تاثیر رشد سرمایه گذاری بر رابطه بین ارزش بازار سهام و متغیرهای حسابداری به صورت تجربی آزمون شد. نتایج تحقیق نشان داد که در سطح مشخصی از ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام، رشد تاثیری مثبت بر شیب رابطه بین ارزش با سود در نواحی با سودآوری بالا دارد. همچنین، در سطح مشخصی از سود، در شرکت های با سودآوری بالا، ارزش بازار سهام با ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام رابطه ای معکوس دارد؛ و رشد، شیب رابطه بین ارزش بازار سهام و ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام را در نواحی با سودآوری بالا کاهش می دهد.